به گزارش نبض انرژی ، یک از پژوهشگران حوزه انرژی یادداشتی بلند درمورد آینده رابطه با چین در حوزه انرژی نوشته است که در زیر بخش از آن منشتر میشود:
بخش اول:
در فضای بین المللی کشور های توسعه یافته همواره در پی تشکیل گروه های اقتصادی و همپیمانان جدید برای خود هستند تا زنجیره اقتصادی خود را تکمیل تر نمایند . در ایران هم سال ها بین نخبگان و تصمیم گیران بحث و جدل در باب اینکه باید به غرب متصل شویم یا شرق ، جز بحث های حساس و ریشه دار بوده است .
حاکمیت ایران با تجربه تقریبا دو دهه مناقشه با غرب بر سر مسائل اختلافی ، در سال 1394 به توافقی رسیدند و کشور به سمت حل وفصل مسائل با غرب کشیده شد . رویای برجام خواب و خیال بسیاری از مسئولین شده بود و همه ی آنها مسحور تیم های تجاری متعدد چند صد نفره کشور های غربی و شرقی بودند و همه ی آنها با هم برای بازار تجاری 80 میلیونی ایران رقابت می کردند دولت ایران با فروش نفت بالای دوملیون بشکه در روز غره از این پیروزی هر روز به بسند برجام افتخار می کرد . آن روز کسی نپرسید که اگر برجام از بین برود چه باید کنیم .
برجام اساسا قراردادی میان مدت و بین طرف های اساسا بدبین به هم بسته شده بود ( البته تیم مذاکراتی ایران به به فلسفه بدبینی به غرب کم توجه بود ). این رویا بیشتر از دوسال دوام نداشت و با روی کار آمدن رییس جمهور دیگری در ایالات متحده همه ی رشته های خواب رویایی مسئولین خوش خیال نقش بر آب شد و این سوال برای تصمیم گیران کشور باز هم ایجاد شد که حال باید چه کنیم؟ راه الترناتیو ایران در مواقعی که از جبهه غرب ناامید می شود نگاه به شرق است که این منطق همواره باعث کدورت کشور های چین و روسیه بوده است البته چون نگاه ایران در بلوک بندی معارض با ایالات متحده جای دارد راه نزدیکی نیز با این کشورها هموار بوده است.
در سال 2016 که هنوز برجامی وجود داشت دلسوزان کشور سعی در ایجاد راه های بلندمدت همکاری با کشور چین به سبب اهمیت استراتژیک چین برای ایران نمودند که مقدمات همکاری 25 ساله با این کشور به توافق رسید . جای گله و شکایت اینجاست که رویای برجام مانع تکمیل و اجرایی نمودن این همکاری ها شد و تا سال قبل که مجددا باب این همکاری باز شد و دستگاه حاکمیت در تکمیل پازل نگاه به شرق شروع به پی ریزی مجدد این همکاری نمود . در ماه های اینده احتمالا جزییات بیشتری از این قرارداد به بیرون درز خواهد کرد و برای تصویب در مجلس هم طبعا کلیات برای همگان مشخص خواهد شد.
یادداشت: امیر علی یگانه پژوهشگر انرژی
