به گزارش خبرنگار «نبض فناوری» پتروپالایشگاه‌ها نسل جدیدی از پالایشگاه‌ها محسوب می‌شود که بر تجمیع مجتمع‌های پالایش و پتروشیمی تاکید دارد. پتروپالایشگاه عبارت است از یکپارچگی بین مجتمع‌های پالایشی و پتروشیمی که با هدف تنوع در محصولات، کاهش قیمت تمام‌شده محصولات، بهینه‌سازی راندمان، افزایش سودآوری و بهینه‌سازی مصرف انرژی پایه‌ریزی شده است.
بسیاری از کارشناسان براین باورند که احداث پتروپالایشگاه‌ها یکی از مهمترین راهکار‌های جلوگیری از تأثیرپذیری شدید اقتصاد از نوسانات قیمت و دستیابی به حاشیه سود بسیار بالاتر و رونق اقتصادی است. از سوی دیگر تأسیس پتروپالایشگاه‌ها و تنوع‌بخشی به محصولات و فرآورده‌های نفتی و پتروشیمیایی می‌تواند نقش مهمی در مقابله با تحریم‌های نفتی و مقاوم‌سازی صنعت نفت ایران ایفاکند. همچنین توسعه پتروپالایشگاه‌ها باعث افزایش سودآوری و بالا رفتن توان رقابت در بازار‌های نفتی می‌شود و همین سود آوری مناسب زمینه افزایش توسعه پتروپالایشگاه‌ها در کشور‌های پیشرفته شده است. این واحد‌ها چه در دوره ساخت و چه در دوره بهره‌برداری می‌توانند موجب رونق بسیاری از صنایع داخلی کشور شوند.
یکی از راهکار‌های اساسی بی‌اثرکردن تحریم‌های نفتی آمریکا به پیشنهاد کارشناسان و متخصصان، تغییر رویکرد از خام‌فروشی به سمت فرآورده‌فروشی و تولید محصولات نهایی و ایجاد ارزش افزوده بیشتردر مسیر کاهش وابستگی کشور به نفت خام است.
ساخت واحد‌های پتروپالایشی افزون بر دور زدن تحریم‌های نفتی، باعث ایجاد ارزش افزوده و اشتغال شده و برای سهامداران آن سود سرشاری را به همراه خواهد داشت. در حال حاضر بسیاری از کشور‌های دنیا مانند سنگاپور که فاقد منابع نفت و گاز بوده با سرمایه‌گذاری در حوزه صنایع پتروپالایشی و توسعه این واحد‌ها سرمایه‌ی بسیاری را برای کشور خود به ارمغان آورده‌اند در نتیجه ضرورت توسعه صنایع پتروپالایشی در داخل کشور با توجه به فضای تحریمی بیش از گذشته است.
توسعه صنعت پتروپالایشگاهی ازجمله برنامه‌های کشور‌های توسعه‌یافته و درحال‌توسعه دنیاست. کشور‌های توسعه‌یافته با ایجاد پارک‌های شیمیایی و صنایع پتروپالایشگاهی و ارائه اعتبارات و تسهیلات مناسب و ویژه به این صنایع، زمینه رشد چشم‌گیر صنایع پتروپالایشی خود را ایجاد کرده اند. این کشور‌ها با توسعه صنایع تبدیلی نفت خام به فرآورده‌های سودده، سعی بر نقش‌آفرینی در آینده بازار انرژی دنیا را دارند. در این میان، ایران که سابقه‌ای طولانی در صنعت پالایشگاهی دنیا دارد، از مشکلات عدیده‌ای همچون فرسودگی تأسیسات و تجهیزات پالایشگاهی، عدم بازدهی مناسب در صنایع میان‌دستی و پایین‌دستی نفت خام و فقدان اعتبارات لازم برای نوسازی و توسعه صنایع پالایشگاهی خود رنج می‌برد.
احداث پتروپالایشگاهی یکی از موضوعات کلیدی در دولت سیزدهم بود که برای تحقق آن برنامه‌های زیادی را در دستور خود قرار داد.
براساس این گزارش وزارت نفت با برنامه افزایش ظرفیت پالایش نفت‌خام و میعانات گازی و افزایش تولید بنزین، نفت‌گاز و بهینه‌سازی پالایشگاه‌ها و افزایش تولید فرآورده‌های با ارزش افزوده بالاتر، همچنین افزایش ظرفیت، تولید و صادرات صنایع پتروشیمی برای جلوگیری از خام‌فروشی و ایجاد ارزش افزوده از طریق تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز در دولت سیزدهم پا به میدان گذاشت.
برای این منظور پیگیری اجرای هشت طرح احداث پالایشگاه و پتروپالایشگاه‌های جدید به ظرفیت یک میلیون و ۴۹۰ هزار بشکه در روز بر اساس قانون حمایت و ۱۱ طرح بهینه‌سازی پالایشگاه‌های موجود کشور، پیگیری اجرای پالایشگاه و پتروپالایشگاه دیگر متقاضیان که در مجموع یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در روز ظرفیت دارد، پیگیری مشارکت‌نامه و تأمین مالی برای پتروپالایشگاه شهید سلیمانی و پالایشگاه مروارید مکران با مجموع سرمایه‌گذاری حدود ۱۸ میلیارد دلار با بانک‌ها و هلدینگ‌های بزرگ داخلی و پیگیری طرح‌های توسعه پتروشیمی و اجرایی‌سازی امضای تفاهم‌نامه بین شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران و اتحادیه صنایع شیمیایی روسیه نیز در وزارت نفت دولت سیزدهم به سرانجام رسید.
