به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» طی سال‌های اخیر موضوع مهمی که بیشتر در حوزه تامین انرژی به ویژه صنعت برق بیشتر نمود پیدا کرده بحث ناترازی در تولید و مصرف آن است که متاسفانه این مهم سبب شده که هر ساله همزمان با فرارسیدن اوج گرما و تابستان شاهد قطعی برق و در برخی اوقات با خاموشی چند ساعته مواجه شویم. با وجود اینکه مدام مسئولان در گفتگوها ومصاحبه‌ها اعلام می‌کنند با امسال خاموشی نخواهیم داشت اما نتیجه برعکس می‌شود. حال این سوال پیش می‌ِآید آیا امسال قطعی و خاموشی گسترده برق را خواهیم داشت یانه؟
طبق گفته برخی از کارشناسان و فعالان این حوزه متاسفانه طی سال‌های اخیر نیروگاه جدید در کشور ساخته نشده و برخی از نیروگاه‌ها به دلیل فرسودگی از رده خارج شده‌اند این درحالیست که قرار بود در برنامه پنجم به طور متوسط سالانه باید 5 هزار مگاوات افزایش ظرفیت تولید برق داشته باشیم که طبق این برنامه جلو نرفته‌ایم و حالا به راحتی نمی‌توان این کمبود را جبران کرد.
باید به این نکته کلیدی اشاره کرد و گفت صنعت برق جز صنایعی است که نمی‌توان در کوتاه مدت کمبود عرضه برق آن را تامین کرد. از سوی دیگر هم امکان واردات آن بصورت قابل اتکا وجود ندارد و در مقیاس‌های بزرگ هم قابلیت جبران کمبود برق از طریق ذخیره سازی هنوز وجود ندارد. در نتیجه وقتی یک عقب افتادگی در برنامه‌های توسعه‌ای اتفاق می‌افتد چندسال زمان می‌برد تا اثرش از بین برود.
می‌توان تأکید کرد که کشور ما چندین سال است که با مشکل عدم توازن توسعه در صنعت برق مواجه است وبه طور کامل نتواستیم برای حل آن اقدامات اساسی را انجام دهیم. بنابراین در آستانه پیک مصرف هستیم عملا دولت به جز اقدامات سلبی و محدود سازی، اقدام دیگری نمی‌تواند برای کمبود عرضه برق انجام دهد.
همچنین توسعه ورشد مصرف برق در کشور متناسب با رشد جمعیت و اقتصادی نبوده است و نمی‌توان با این روش مصرف و تولید را مدیریت کرد. در برنامه ششم توسعه پیش بینی شده بود که به طور متوسط سالانه 5 هزار مگاوات ظرفیت نیروگاهی افزایش یابد، تا متناسب با نرخ رشد مصرف باشد. نرخ رشد مصرف در ایران یک روند صعودی داشته است و در 10 سال گذشته از 2 الی 3 درصد به 7 درصد رسیده است.
متاسفانه مسئولان فکر می‌کنند که با محدودسازی برق صنایع و کاهش ساعات کاری ادارات می‌توانند کمبود برق کشور را جبران کنند در حالیکه با این روش علاوه براینکه صنایع با مشکل مواجه می‌شوند بلکه با اعمال این روش تدبیر خاصی برای جبران کمبود برق اندیشیده نمی‌شود. این در حالیست که می‌توانستند با توسعه نیروگاه‌ها ونیز انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر بخشی از این کاستی‌ها را جبران کنند. بنابراین می‌توان تأکید کرد که راه حل بهینه‌ای در حال حاضر برای آن وجود ندارد. حجم کل تقاضا با مدیریت تقاضا حل نمی‌شود. صنعت برق یک صنعت آینده‌نگر است و مانند مدیریت بحران نیست که فورا بتوان برای آن چاره‌ای اندیشید.
