به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» گاز طبیعی یا LNG به عنوان یکی از ترکیب اصلی سبد انرژی جهانی شناخته میشود و انتظار میرود که همچنان به عنوان منبع اولیه اصلی باقی بماند. با توجه به اینکه گاز طبیعی سوخت پاکتری نسبت به سایر سوختهای فسیلی است، بنابراین یک منبع انرژی مهم برای اقتصادهای در حال توسعه به منظور شتاب دهی بیشتر به رشد اقتصادیشان به حساب میآید. در همین راستا برخی از کشورهای برای استفاده بهینه به سمت استفاده از این سوخت پاک حرکت کردهاند.
لازم به ذکر است که گاز طبیعی مایع LNG، بیشتر شامل متان (بیش از ۹۰ درصد) و مقادیر کمی اتان، پروپان، بوتان و برخی از آلکانهای سنگین دیگر است. فرایند پالایش الانجی، میتواند به نحوی طراحی شود که محصول نهایی تولید شده شامل ۱۰۰ درصد متان باشد.
براساس این گزارش کشور ایران از همان سالهای ابتدایی ظهور این فناوری در دنیا، بهدنبال احداث واحدهای الانجی بود، بهطوری که در همین رابطه قراردادهای متنوعی را با شرکتهای خارجی و داخلی منعقد کرده است؛ اما هنوز برای رسیده به اهداف برنامه ششم توسعه فاصله زیادی دارد که بایستی در این زمینه سرمایه گذاری کند.
گفتنی است هم اکنون ۱۰ درصد تجارت دنیا LNG است و تا سال ۲۰۵۰ به ۵۰ درصدخواهد رسید، بنابراین بازار LNG روند رو به رشدی دارد تا جایی که شاهد به مدار آمدن ظرفیتهای جدید در روسیه، آمریکا و استرالیا هستیم. درمقابل، اما ایران با اینکه دومین دارنده ذخایر گاز طبیعی در دنیا محسوب میشود، از این تجارت جذاب و سودآور بازمانده است، این در حالی است که کشور همسایه یعنی قطر با سرعت بالا در حال درنوردیدن بازارهای جهانی گاز است.
همچنین ایران در بازار جهانی گاز تنها به اندازه ۱.۵ درصد نقش ایفا میکند که تا رسیدن به سهم ۱۰ درصدی که در برنامه ششم توسعه برای آن تعریف شده است راه بسیار زیادی در پیش دارد.
کارشناس صنعت انرژی معتقد است که ایران علیرغم منابع سرشار گازی در بخش LNG بسیار عقب است و در سالهای گذشته مقرر شده بود، تولید LNG توسط شرکتهای بزرگ انجام شود و بخشی از اقدامات در این راستا انجام شده بود، اما شدت تحریمها سبب شد که این کشورها ایران را ترک کنند. به نظر میرسد با توجه به فرصتهایی که برای ورود بهنگام، در عرصه LNG از دست رفته است، اکنون باید با آسیبشناسی روند اتفاقهای گذشته و بررسی چالشها و موانع پیشرو در خصوص ورود ایران به صنعت LNG و چگونگی آن تصمیم گرفت و راهکارهای مناسبی اتخاذ کرد. برخی از چالشهای مهم در این زمینه را میتوان به عدم تراز تولید و مصرف گاز در کشور، وجود تحریم صنعت الانجی ایران توسط آمریکا و اتحادیه اروپا، مشکلات ورود به بازار LNG، عدم دسترسی به فناوریهای تولید الانجی و عدم سرمایهگذاری کلان خارجی در کشور بهدلیل تحریمها اشاره کرد.