به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» جامعه امروزی به دلیل برخی از مسائل و مشکلات در حوزه ناوگان حمل و نقل و نوع سوخت مصرفی با مشکل آلودگی هوا مواجه است و این مهم محیط زیست را نیز تحت تاثیر قرار داده است. این موضوع نه تنها در ایران شدت یافته بلکه در اکثر کشور‌ها جهان به ویژه از زمان شروع جنگ بین اوکراین و روسیه اوج گرفته است چرا که برخی از کشور‌ها در حوزه تامین سوخت مورد نیاز خود با مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند این آلودگی‌ها در اکثر مواقع تاثیرات مخربی را برجای خواهند گذاشت وازاین رو یافتن روش‌هایی برای تولید جایگزین‌های مناسب سوخت‌های فسیلی ضروری به نظر می‌رسد اخیرا هیدروژن به عنوان سوختی پاک وفاقد آلودگی و همچنین سوختی فراوان مورد توجه قرار گرفته است. برهمین اساس برخی از کشور‌ها از جمله بریتانیا به سمت استفاده از سوخت هیدروژنی روی آورده است.
باید یادآور شد که امروزه نگرانی از پیامد‌های مصرف سوخت‌های فسیلی از جمله گرم شدن زمین، انتشار گازهای آلاینده، تغییرات اقلیمی و عدم امنیت انرژی و تجدیدناپذیری این سوخت‌ها، لزوم دستیابی به یک حامل انرژی پاک و تمام نشدنی کارآمد و سازگار با محیط زیست و قابل استفاده و دسترس در همه جا را ضروری ساخته است. هیدروژن که فراوانترین عنصر کاینات و دومین عنصر فراوان روی زمین است، می‌تواند به عنوان سوخت در موتور‌های احتراق داخلی و یا برای تولید برق در پیلهای سوختی مورد استفاده قرار گیرد. این فرآیند پاک بوده و تنها فرآورده جنبی آن آب و اندکی اکسید نیتروژن است و تولید کربن ندارد. اما گرچه هیدروژن نسبت به سوخت‌های فسیلی برتری‌های چشمگیری دارد و جایگزینی آن با سوخت‌های فسیلی می‌تواند انتشار کمتر گازهای گلخانه‌ای را به همراه داشته باشد، اما به دلیل دارا بودن ویژگی‌های خاص از جمله سبکی و قابلیت نفوذ زیاد، همزمان می‌تواند به عنوان یک گاز گلخانه‌ای نیز عمل کند.
جایگزینی سوخت هیدروژن تولیدی بشر با سوخت‌های فسیلی، با انتشار کمتر آلاینده‌ها و گازهای گلخانه‌ای بسته به فناوری‌های تولید هیدروژن، می‌تواند پیشرفت‌های اساسی در رفع بحران جهانی انرژی و بحران جهانی زیست محیطی ایجاد کند.
می‌توان گفت سوخت هیدروژن به دلیل قابلیت حمل بودن و امنیت بالا در مصارف صنعتی و خانگی کاربرد دارد و استفاده از آن صرفه جویی انرژی را نیز به دنبال دارد. سوخت هیدروژن سه نوع (سبز، آبی و خاکستری) است.
هیدروژن یک منبع انرژی پاک و انعطاف پذیر برای پشتیبانی از استراتژی‌های انرژی بدون کربن است. قدرتمندتر و کارآمدتر از سوخت‌های فسیلی و بسیار کارآمد در مقایسه با سایر منابع انرژی بوده و انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز به صفر می‌رسد. همچنین به کاهش ردپای کربن نیز کمک می‌کند. همچنین هیدروژن خیلی شبیه برق است، تفاوت این است که هیدروژن را می‌توان انبار کرد، اما انبار کردن برق گران تمام می‌شود و به راحتی میسر نیست. پیل سوختی نیز یک وسیله برقی شیمیایی است که با استفاده از هیدروژن و اکسیژن تولید سوخت می‌کند. ” به گفته وی ۲۵ درصد از تولید گاز کربینک در جهان ناشی از مصرف سوخت‌های هیدروکربوری در صنعت حمل و نقل است.
می‌توان گفت که هزینه استفاده از سوخت هیدروژنی و پیلهای سوختی در آینده همچنان بالا و بسیار بیشتر از بنزین و گازوییل خواهد بود، اما با توجه به تاثیرات مثبت استفاده از این سوخت‌ها بر محیط زیست و سلامت انسان، استفاده از آن‌ها می‌تواند توجیه اقتصادی داشته باشد.
