شناسایی بازار‌های هدف تنها راه توسعه صنعت پتروشیمی| محدودیت‌های صادراتی در حوزه متانول برداشته شود
شناسایی بازار‌های هدف تنها راه توسعه صنعت پتروشیمی| محدودیت‌های صادراتی در حوزه متانول برداشته شود
کارشناس صنعت پتروشیمی گفت: بزرگترین مشتری ایران در بازار چین است که این کشور به تازگی تصمیم گرفته متانول مبتنی بر زغالسنگ تولید کند در حالیکه متانول ایران از گاز است. در صورت ادامه این روند متانول ایران بازار خود را از دست خواهد داد.

به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» حبیبه رحیمیان_ یکی از محصولاتی که از پتروشیمی تولید و صادر می‌شود متانول است که در چند سال گذشته ارزآوری خوبی را نصیب کشور کرده است چرا که ایران بزرگترین تولیدکننده متانول در جهان است که سهم قابل توجهی را در بازار جهانی به خود اختصاص داده است. این در حالیست که طی چند روز گذشته خبر‌های مبنی برورشکستگی واحد‌های تولید متانول به گوش می‌رسد که نشان از عدم سرمایه‌گذاری و اشباع این محصول در کشور است.

اکبر قاسمی کارشناس صنعت پتروشمی با بیان اینکه ظرفیت اسمی سالیانه تولید متانول کشور حدود ۱۴ میلیون تن است، گفت: از این میزان یک میلیون تن صرف مصارف داخلی است و مابقی صادر می‌شود. همچنین براساس برنامه ریز‌های انجام شده قرار است که میزان تولید به طرز چشمگیری افزایش پیدا کند به طوری که ظرفیت تولید سالانه ایران در سال ۲۰۲۸ قرار است به ۲۳ میلیون تن برسد.

این کارشناس افزود: بزرگترین مشتری ایران در بازار چین است که این کشور به تازگی تصمیم گرفته متانول مبتنی بر زغالسنگ تولید کند در حالیکه متانول ایران از گاز است. در صورت ادامه این روند متانول ایران بازار خود را از دست خواهد داد.

قاسمی تأکید کرد: باید شرکت‌های تولیدی در این حوزه دست از افزایش تولید متانول برداشته و به سمت تولید فرآورده‌های دیگر باشند چرا که در آینده با مشکل مواجه خواهند. در کنار این موضوع در زمان سرد سال به دلیل افزایش مصرف گاز خانگی گاز صنایع قطع می‌شود و پیش بینی می‌شود که طی سال‌های آینده در عرصه تولید گاز نیز مشکل داشته باشیم بنابراین تولید متانول با این شرایط صرفه اقتصادی نداشته و واحد‌ها ورشکسته خواهند شد.

وی تصریح کرد: توسعه زنجیره ارزش متانول در زنجیره پلی‌پروپیلن نیازمند هزینه سرمایه‌گذاری بسیار سنگین بیش از ۸۰۰ میلیون دلار برای یک واحد یک میلیون و ۶۵۰ هزار تنی متانول و استفاده از دانش فنی بسیار پیچیده‌ای است که در شرایط فعلی نه امکان جذب چنین سرمایه‌ای وجود دارد و نه امکان انتقال دانش فنی مناسب آن در یک بازه یک‌ساله میسر است.

این کارشناس خاطرنشان کرد: باید امنیت سرمایه گذاری را در کنار شناسایی بازار‌های هدف در دستور کار خود قرار دهیم تا این محصول را به سمت زنجیره ارزش سوق دهیم.