بزرگترین دریاچه در آستانه نابودی| آیا احیای دریاچه ارومیه پروژه شکست خورده است؟
بزرگترین دریاچه در آستانه نابودی| آیا احیای دریاچه ارومیه پروژه شکست خورده است؟
با وجود اینکه سخنگوی صنعت آب خبر از رهاسازی ۱.۰۵ میلیارد متر مکعب آب به دریاچه ارومیه خبر داده، اما متاسفانه بررسی‌ها نشان می‌دهد که این دریاچه در بی‌آبی می‌سوزد، طوری‌که برخی پیش‌بینی می‌کنند که امسال بدترین وضعیت تاریخ دریاچه از نظر کم‌آبی رقم خواهد خورد.

مصطفی گودرزی

به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» طی سال‌های اخیر به دلیل کاهش نزولات آسمانی و کم‌آبی و عدم توجه مسئولان متاسفانه بسیاری تالاب‌ها و به ویژه دریاچه ارومیه در آستانه خشکسالی و نابودی قرار گرفتند باید اذعان کرد که این دریاچه بزرگ و زیبای ایران در حال نابودی کامل است.

در همین راستا مدیرکل بحران آذربایجان غربی با بیان اینکه فقط ۵ درصد از دریاچه ارومیه زنده باقی مانده گفته که در بیش از ۲ دهه گذشته، هر سال به طور متوسط ۴۰ سانتی متر از ارتفاع دریاچه ارومیه کاسته شده و اکنون ۹۵ درصد از آب این دریاچه خشک شده است.

همچنین محمودزاده، عضو کمیسیون کشاورزی مجلس هم با انتقاد از عملکرد ضعیف دولت‌ها در احیای دریاچه ارومیه گفت: در این سال‌ها اگر بارندگی خوب بوده تراز دریاچه بالا رفته و اگر بارندگی نداشتیم، تراز پایین آمده، درواقع، بهبود‌های نسبی و ادواری وضع دریاچه تحت تاثیر افزایش بارندگی‌ها بوده و به مدیریت دولتی‌ها، ربطی نداشته است.
براساس این گزارش این موضوع به قدری طی روز‌های اخیر شدت گرفته که با اعتراضات اهالی منطقه و به ویژه توجه مسئولان قرار گرفته است تا بتواند با انتقال آب این دریاچه را از مرگ حتمی نجات دهند.

در همین راستا قاسم‌زاده سخنگوی صنعت آب نیز در نشست خبری اعلام کرده که طبق مصوبات ستاد احیای دریاچه ارومیه مقرر شده که از محل منابع آبی سطح حوضه آبریز دریاچه ارومیه بطور سالانه در مجموع ۲.۵ میلیارد مترمکعب آب به سمت دریاچه هدایت شود که تاکنون ۱.۰۵ میلیارد متر مکعب تحقق یافته است.

وی تأکید کرده که وزارت نیرو به تعهدات خود برای احیای دریاچه ارومیه در سال جاری عمل کرده و مشکلات فعلی ناشی از تشدید خشکسالی و برداشت‌های بی‌رویه از منابع آبی است.
همچنین با وجود هدایت ۱.۰۵ میلیارد مکعبی از سد‌های اطراف دریاچه ارومیه و ورودی طبیعی، درحال بررسی امکان رهاسازی بیشتر هستیم، ولی باید به گونه‌ای عمل کنیم که مشکلی برای مصارف شرب منطقه به وجود نیاید؛ بنابراین اولویت نخست تامین آب شرب مردم منطقه بوده و چنانچه امکان رهاسازی بیشتر وجود داشته باشد، مورد بررسی قرار خواهد گرفت.