به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» خشکسالی و آتش‌سوزی‌های گسترده‌تر، سیل‌های بیشتر، و طوفان‌های سهمگین‌تر، همه این‌ها ارمغان شوم گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی است که مقصر اصلی آن بشر و نیز سوزاندن سوخت‌های فسیلی است. این موضوع نه تنه ۸ ا به محیط زیست آسیب جبران ناپذیری وارد می‌کند بلکه سبب رکود اقتصادی کشور‌های نیز می‌شود. بسیاری از صاحبنظران و کارشناسان معتقدند هستند که برای مقابله با این تغییرات باید به سمت استفاده از انرژی‌های پاک و تجدیدپذیر با هدف مهار تغییرات آب و هوایی حرکت کرد؛ بنابراین این مهم باید در دستور کار دولت‌ها و کشور‌ها قرار گیرد.
در همین راستا نشست هفت کشور قدرتمند جهانی که چندی پیش در برلین برگزار شد براین مهم تاکید شد تا این هفت کشور قدرتمند رهبری حذف تدریجی استفاده از انرژی زغالسنگ را برعهده بگیرند تا از این طریق از سوخت فسیلی به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر حرکت کنند تا مهار تغییرات آب و هوایی را تقویت کنند.
براساس این گزارش برای مهار تغییرات اقلیمی، دنیا باید به وضعیت کربن صفر (یا صفر خالص) برسد؛ بنابراین برای رسیدن به این هدف چند پیش نیاز ضروری است که از جمله کربن‌زدایی از تولید برق و حذف نیروگاه‌های زغال‌سنگی تا سال ۲۰۳۰، توقف روند جنگل‌زدایی و تسریع بازیابی جنگل‌ها، کاهش ۶۰ درصدی انتشار متان از سوخت‌های فسیلی و کاهش ۳۰ درصدی میزان متان تولیدی کشاورزی و مدیریت زباله‌ها، تسریع برقی کردن حمل‌ونقل جاده‌ای و ممنوعیت فروش خودرو‌های سبک با موتور احتراق داخلی، تسریع کربن‌زدایی از خانه‌ها، صنایع سنگین و حمل‌ونقل بار
و نیز تمرکز روی افزایش بهره‌وری منابع و انرژی امری مهم و ضروری است.
برخی از کارشناسان معتقدند که حرکت به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر به کندی پیش می‌رود و دلیل اصلی آن را سرمایه‌گذاری کمتر از حد نیاز برای به کارگیری منابع تجدیدپذیر به دلیل وابستگی زیرساخت‌های اقتصادی به انرژی‌های فسیلی می‌دانند. برهمین اساس گذار از سوخت‌های فسیلی به انرژی‌های تجدیدپذیر نیازمند برنامه‌ریزی دراز مدت و سرمایه‌گذاری‌های کلان برمی‌گردد.
باید به این نکته کلید و مهم اشاره کرد و گفت که در کشوری مثل ایران این موضوع کمی پیچیده‌تر است. چرا که بخش زیادی از درآمد کشور وابسته به صادرات نفت است؛ و کاهش مصرف نفت در دهه‌های آینده – که امری اجتناب ناپذیر است – این کشور را با مشکلات جدی اقتصادی روبرو خواهد کرد. از این رو این کشور هر چه سریع‌تر باید اقتصاد خود را متحول، و تولیدات و صادرات غیر نفتی خود را افزایش چشمگیر دهد. در غیر این صورت آینده‌ای غیرقابل پیش بینی در انتظار اقتصاد ایران خواهد بود.
