طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) یک بیماری ویروسی بین دام اهلی و حیات وحش است یعنی از بز و گوسفند به بز وحشی، کل، قوچ و میش منتقل می‌شود. تب و بی‌اشتهایی، ترشحات عفونی چشم، دهان و بینی و اسهل و مدفوع بدبو علایم طاعون این بیماری است که به دلیل استفاده از آبشخورهای مشترک، ممکن […]
طاعون نشخوارکنندگان کوچک (PPR) یک بیماری ویروسی بین دام اهلی و حیات وحش است یعنی از بز و گوسفند به بز وحشی، کل، قوچ و میش منتقل می‌شود.
تب و بی‌اشتهایی، ترشحات عفونی چشم، دهان و بینی و اسهل و مدفوع بدبو علایم طاعون این بیماری است که به دلیل استفاده از آبشخورهای مشترک، ممکن است این ترشحات داخل آبشخورها یا مسیر تردد دام‌ها ریخته و باعث انتقال طاعون به حات وحش شود.
از ابتدای سال ۹۹ تاکنون لاشه ۳۵۰ کل و بز و قوچ و میش توسط محیط‌بانان در مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست پیدا شده که در اثر طاعون تلف شده‌اند. آمار تلفات بیشتر از اینهاست چون معمولا همه لاشه‌ها پیدا نمی‌شود. تعدادی توسط گرگ و پلنگ خورده می‌شود تعدادی هم ممکن است در مناطق کوهستانی و صعب‌العبور تلف شده باشند که امکان پایش در این مناطق و پیدا کردن لاشه‌ها دشوار است.
واکسیناسیون دام مهمترین راهکار جلوگیری از شیوع ویروش طاعون نشخوارکنندگان کوچک است. سازمان دامپزشکی باید هر ساله و به شکل دوره‌ای نشبت به واکسیناسیون همه دام‌ها اقدا کند.
در این میان دام‌های قاچاق که از مبادی غیررسمی وارد کشور می‌شوند عامل دیگری برای انتقال ویروس طاعون است. چون نظارتی روی سلامت و بهداشت اینها وجود ندارد و طبیعتا واکسن نمی‌شوند.
