به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» سازند گچساران از جنوب کشور ترکیه آغاز شده و از کشور عراق عبور می‌کند، سپس وارد ایران شده و در نهایت تا خلیج فارس امتداد دارد. در حال حاضر سازه‌های عظیمی روی سازند گچساران احداث شده که همین سازه‌ها به شناسایی این بخش از زمین کمک شایانی کرده است. برای مثال سد موصل در کشور عراق در مکانی است که حتی سازه سد نیز روی سازند گچساران بوده و مطالعات شرکت‌های بین‌المللی، فرایند احداث سد روی این رودخانه را تایید کرده است.
بنا بر این گزارش، در ایران هم سد‌هایی روی سازند گچساران است که از جمله آن می‌توان به سد جره، کوثر و رئیسعلی دلواری اشاره کرد و کیفیت منابع آب این سد‌ها هم تغییری از محل برخورد با گچساران نداشته است.
در حوزه سد چمشیر به واسطه حضور یک سوم مخزن این سد روی سازند گچساران، مطالعات گسترده‌ای شکل گرفته است که اطلاعات ۶۹ گمانه در مخزن سد تایید می‌کند، ممبر‌های دارای نمک در مخزن سد چمشیر بیشتر از ۳۰۰ متر از سطح زمین فاصله دارد و با توجه به ماهیت نفوذناپذیر سازند در مخزن سد، امکان نفوذ و بازگشت آب در عمق ۳۰۰ متری عملا وجود ندارد. در مخزن اصلی سد چمشیر هیچ رخنمون نمکی مشاهده نمی‌شود و این یعنی اساسا مقایسه این سد با سد گتوند از اساس خطا است.
شایان ذکر است، در کمیته آبگیری سد چمشیر نیز چندین زمین شناس خبره حضور دارند و این مسئله را به دقت بررسی می‌کنند، اما آنچه که مستندات و مشاهدات می‌گوید، مسئله شوری آب از منظر زمین شناسی برای مخزن سد وجود ندارد.
همچنین تعدیل کمی و کیفی رودخانه زهره از مهمترین اهداف ساخت سد چمشیر است که با توجه به بررسی‌های همه جانبه انجام شده به طور ۱۰۰ درصد محقق خواهد شد، چراکه آورد آبی رودخانه در فصل زمستان پشت سد ذخیره می‌شود و رهاسازی تدریجی این آب به طور متوسط شرایط آب رودخانه زهره را در پایین دست سد به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد.
