به گزارش خبرنگار «نبض انرژی»در دهه‌های اخیر توسعه اقتصادی برخی کشورهای جهان به سوخت‌های فسیلی پایان‌پذیر بستگی داشته است، اما تا قبل از نزدیک شدن به شرایط بحران نفتی ضرورتی برای تفکر بلندمدت و ارائه طرح‌هایی برای توجه به مسئله انرژی احساس نشده بود.
این بحران نفتی و همچنین تغییرات نامطلوب آب و هوایی، گرمایش جهانی زمین و همچنین نابودی لایه اوزن ناشی از وقوع پدیده گلخـانه‌ای، فشار را برای تغییر سیاست‌های مصرف انرژی در کشـورها زیاد کرد.
از طرف دیگر دورنمای پایان ذخایر انرژی‌های فسیلی، افزایش قیـمت آن و سخت‌تر شدن مقررات انتشار محیطـی گازها دلیل دیگـری برای تحقق استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر مانند انرژی موجود در گازهای اتلافی خروجی از موتورهای احتراق داخلی و یا گازهای اتلافی خروجی از توربین گازی را فراهم کرده است.
امروزه با توجه به زیرساخت‌های موجود و تعدد توربین‌های گازی در کشور، استفاده از منابع انرژی مانند گازهای اتلافی به عنوان محرک سیستم‌های تبدیل انرژی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. با آنکه هزینه‌های احداث نیروگاه‌های سیکل‌ترکیبی و زمان احداث آن در مقایسه با نیروگاه‌های سیکل ساده گازی بالا به نظر می‌آید، اما با نگاه به آینده، نیروگاه‌های سیکل ترکیبی به لحاظ راندمان و ضریب بهره‌برداری بالاتر، توان تولید بیشتر و آلایندگی کمتر از نظر اقتصادی و مهم‌تر از آن از نظر زیست‌محیطی بسیار به صرفه‌تر هستند.
از منظر اقتصادی نیز اجرای طرح‌های بهبود راندمان نیروگاه‌ها دارای مزیت مهمی دیگری تحت عنوان بومی شدن صنعت برق ایران است. امروز شاهد هستیم که ایران جزو کشورهای پیشروی جهان در ساخت نیروگاه است و این خودکفایی در صنعت نیروگاهی با اعتماد به توان داخلی و تکیه بر ظرفیت‌های داخلی بدست آمده است.
از آنجا که ساخت و نصب تاسیسات و تجهیزات اصلی و جانبی واحدهای بخار به طور کامل در داخل تامین و انجام می‌شود، اجرای این طرح‌ها می‌تواند باعث ایجاد رونق اقتصادی برای شرکت‌های حوزه برق به خصوص شرکت‌های دانش‌بنیان و در نهایت تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی گردد.
