انتشار گاز متان، عامل مهم گرمایش زمین

 به گزارش نبض انرژی، نتایج تازه‌ترین مطالعات که منتشر شده است نشان می‌دهد انتشار گاز متان در جهان که یکی از گاز‌های گلخانه‌ای قوی‌تر از گاز دی اکسید کربن محسوب می‌شود، میان سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۷ حدود ۹ درصد افزایش یافته است که بخش‌های انرژی و کشاورزی منشأ اصلی این پدیده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از پاریس، براساس این مطالعه که توسط بیش از یکصد پژوهشگر بین المللی تحت نظارت «طرح جهانی کربن» (Global Carbon Project) انجام شده است، هر چند که حدود ۴۰ درصد انتشار این گاز منشأ طبیعی (انتشار به ویژه از مناطق مرطوب و تالاب ها) دارد، اما حدود ۶۰ درصد آن ناشی از فعالیت‌های انسانی است.
متان پس از دی اکسید کربن دومین گاز گلخانه‌ای با منشأ انسانی است، اما تاثیر آن در گرمایش زمین در افق صد ساله، به ازای هر کیلوگرم ۲۸ برابر تاثیر دی اکسید کربن است. از آغاز عصر صنعتی غلظت متان در اتمسفر بیش از دو برابر شده است و ۲۳ درصد گرمایش زمین ناشی از گاز‌های گلخانه‌ای به علت این گاز است.
افزایش محاسبه شده توسط این پژوهشگران (از طریق فعالیت‌های تولیدی مشاهده شده و اندازه گیری‌های جوی) با سناریو‌های گرمایش شدید زمین بین سه تا چهار درجه سانتی گراد در سال ۲۱۰۰ مطابقت دارد.
علاوه بر اهداف توافق آب و هوایی پاریس که سال ۲۰۱۵ منعقد شد مبنی بر محدود کردن گرمایش زمین تا دو درجه سانتی گراد در مقایسه با سطوح دوره پیش از صنعتی شدن و کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در جهان، اقدام برای محدود کردن افزایش دما تا یک و نیم درجه سانت گراد باید دنبال شود. بنا بر اعلام سازمان ملل متحد، برای دستیابی به این هدف، انتشار گاز‌های گلخانه‌ای باید سالانه ۷,۶ درصد کاهش یابد.
ماریل سونوآ از آزمایشگاه علوم آب و هوایی و محیط زیست دانشگاه ورسای سن-کانتن که در این مطالعه مشارکت داشت، گفت: «اگر بخواهیم به توافق پاریس پاسخ دهیم، نباید تنها به محدود کردن انتشار دی اکسید کربن بسنده کنیم، بلکه باید علاوه بر کاهش این گاز، انتشار گاز متان را نیز کاهش دهیم.»
این پژوهشگران اندازه گیری منظم‌تر انتشار گاز متان را مانند آنچه در مورد دی اکسید کربن صورت می‌گیرد، خواستار شدند، زیرا کاهش انتشار این گاز ممکن است به سرعت برای شرایط اقلیمی سودمند باشد، به ویژه به علت طول عمر آن در اتمسفر که کوتاهتر از دی اکسید کربن است.
براساس این مطالعه، کشاورزی بیشترین منشأ انتشار گاز متان (مرتبط با فعالیت انسانی) است. سی درصد انتشار این گاز از طریق گله‌های دامداری (کود) و هشت درصد نیز برای کشت برنج است. درخصوص فعالیت‌های انسانی در زمینه انرژی فسیلی نیز، ۲۲ درصد انتشار گاز متان از بهره برداری نفت و گاز و ۱۱ درصد نیز از استخراج زغال سنگ حاصل می‌شود.
مدیریت زباله‌های جامد و مایع منشا ۱۸ درصد و سوخت‌های زیستی نیز منشا هشت درصد انتشار گاز متان است. بقیه انتشار گاز متان به بخش حمل و نقل و صنعت مربوط می‌شود.
به لحاظ منطقه ای، منطقه گرمسیری بیشترین میزان انتشار را دارند (۶۴ درصد از کل، به ویژه به علت تالاب‌های متعدد). آمریکای جنوبی، آفریقا، جنوب شرقی آسیا و چین بیشترین میزان انتشار گاز متان را دارند. انتشار گاز متان در همه مناطق جهان به جز اروپا افزایش داشته است.

منبع: صدا و سیما