دیپلماسی انرژی و استفاده از توان داخلی کشور را به سمت توسعه سوق می‌دهد
دیپلماسی انرژی و استفاده از توان داخلی کشور را به سمت توسعه سوق می‌دهد
کارشناس مسائل انرژی گفت: استفاده از منابع قدرت ملی و ابزار‌های دیپلماتیک و سیاسی جهت حمایت از برنامه‌های حوزه‌های بالادستی و پایین دستی انرژی (نفت و گاز) کشور از یک سو و استفاده متعادل، متوازن و همزمان از پتانسیل‌های حوزه انرژی کشور را به سمت توسعه هدایت می‌کند.

به گزارش خبرنگار «نبض انرژی» یکی از مولفه‌های امروزه می‌تواند راهگشای توسعه اقتصادی و پیشرفت صنایع کشور باشد، موضوع تقویت دیپلماسی و تعامل با کشور‌های منطقه است که می‌تواند بسترساز توسعه شود؛ بنابراین مسئولان کشور باید در تمام حوزه‌ها این موضوع را به جد دنبال کنند و راه را برای شرکت‌های خصوصی و دولتی هموار سازند.

براساس این گزارش وزارت نفت برای تحقق این امر مهم موضوعات کلیدی را در دستور کار خود قرار داده است که از جمله آن افزایش صادرات، احیای ظرفیت‌های ازدست‌رفته سوآپ، احیای بازار‌های صادراتی سنتی، تحقق درآمد‌های حاصل از فروش نفت و گاز، صادرات و دریافت درآمد فروش حاصل از آن بدون مسدود شدن پول آن، پس‌گرفتن بعضی از دیون صادرات از کشور‌های همسایه، ایجاد زمینه‌های تجاری فارغ از نفت از مسیر دیپلماسی انرژی و بسیاری موارد دیگر است.

باید به این نکته کلیدی اشاره کرد و گفت استفاده از منابع قدرت ملی و ابزار‌های دیپلماتیک و سیاسی جهت حمایت از برنامه‌های حوزه‌های بالادستی و پایین دستی انرژی (نفت و گاز) کشور از یک سو و استفاده متعادل، متوازن و همزمان از پتانسیل‌های کشور در حوزه انرژی (ظرفیت تولید، مسیر‌ها و شیوه‌های انتقال، امنیت تولید، امنیت انتقال، مبادله، مصرف و ….) در راستای تامین منافع ملی از سوی دیگر می‌تواند کشور را در راستای اهداف تعریف شده دراین مسیر کمک کند.

حسین اکبریان کارشناس مسائل انرژی در این رابطه گفت: توسعه اقتصادی و پویایی تولید ملی بیش از آنکه مرهون گردش چرخه‌های صتعت باشد وام دار سیاست اقتصادی است که بر مبنای آن باداشتن امنیت به سمت بالندگی حرکت کند. کشور ایران که در عرصه ملی و بین المللی بعنوان یک کشور تک محصولی در عرصه تولید نفت و گاز شناخته می‌شود در راه هزار پر پیچ و خم دیپلماسی انرژی تا اکنون روش‌های متفاوتی را اتخاذ کرده است.

وی تصریح کرد: کشور‌ها در سیاست خارجی خود با بهره‌گیری از ظرفیت‌های اقتصادی و انرژی ملی و در چارچوب دیپلماسی انرژی، راهبرد نوین رشد و توسعۀ اقتصادی و تأمین منافع و امنیت ملی را در پیش گرفته‌اند. اما نارسایی و عدم کفایت در جهت‌گیری‌های اقتصادی سیاست خارجی، سبب شده است تا در ادبیات علمی و دانشگاهی کشور با وجود آثاری در حوزۀ اقتصاد سیاسی انرژی، به وجوه ارتباط بخش انرژی و سیاست خارجی توجه چندانی صورت نگیرد. بر همین اساس مسئولان باید تمام جوانب را در مباحث دیپلماسی در نظر بگیرند تا مسیر برای توسعه فراهم شود.

در همین رابطه نیز محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران نیز پیش‌تر در نشست خبری خود با اصحاب رسانه تأکید کرده بود، صادرات نفت خام و میعانات گازی به نسبت گذشته و پیش از دولت سیزدهم افزایش یافته است و از همه ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم تا صادرات را به حداکثر برسانیم، زیرا پایداری صادرات نفت خام سیاست ماست.

این کارشناس خاطرنشان کرد: برای تدوین یک سند جامع در حوزه دیپلماسی انرژی، می بایست علاوه بر توجه به نقاط ضعف، قوت و فرصت ها و تهدیدات احتمالی، رویکردی دینامیکی و پویا و نگاهی مساله محور داشت. توجه به بازیگران اصلی حوزه انرژی و پیش‌بینی قابل اطمینان رفتار آنها در آینده که مستلزم رصد مستمر و دقیق است یکی دیگر از الزامات طراحی چنین سندی است. دیپلماسی انرژی یک فرآیند همیشگی، دقیق و به‌روز شده است که جز با همکاری متخصصان و اندیشمندان حوزه‌های نطری و عملی تحقق نمی‌یابد.