به گزارش نبض انرژی به نقل از وزارت نیرو، صدیقه ترابی، با اشاره به اینکه اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که دیگر نمی‌توان دنبال تامین آب از منابع جدید بود و باید برای اصلاح نظام موجود اقدام کرد، گفت: اکنون ضروری است نظام بازتخصیص آب برای همان میزان منابعی که در اختیار داریم تدوین شود و به عبارتی دیگر باید برنامه‌ریزی مدرن تخصیص آب را داشته باشیم و شرایطی فراهم شود تا با همان منابع موجود آب، چگونگی تقسیم این آب بین بخش‌های مختلف توسعه به اشتراک گذاشته شود.
وی اضافه کرد: برای پوشش دادن به بخش‌های توسعه مانند افزایش نیازهای شرب و توسعه صنعت، اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که باید موضوع باز تخصیص آب به طور جدی مورد توجه قرار گرفته و پیاده‌سازی شود.
به گفته وی، بحث مبادله و بازار و ساماندهی حقابه در این بین، بسیار حائز اهمیت است. در بخش صنعت، بحث ارتقای کارآیی آب اکنون بسیار حائز اهمیت است به‌گونه‌ای که اگر بتوانیم کارآیی آب در بخش صنعت با بازچرخانی چند باره آب را داشته باشیم می‌توان با رونق صنعت، جای خالی برای پرکردن نیازهای جدید باز کرد.
مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو به محدودیت منابع آبی کشورمان اشاره کرد و گفت: بر این اساس باید بحث بازچرخانی منابع آب با جدیت بیشتری مطرح و مورد توجه قرار گیرد. اکنون به مرحله‌ای رسیده‌ایم که باید برنامه‌ریزی مدرن تخصیص آب در کشور داشته باشیم، زیرا نیازهای جدید، ضرورت این برنامه‌ریزی را جدی‌تر کرده است.
این مقام مسوول با اشاره به اهمیت یافتن موضوع حکمرانی منابع آب اظهار داشت: هنگامی که در حوضه‌های آبریز کشور با این چالش مواجه هستیم که میزان آب موردنیاز از تولید آن بیشتر است، در عمل با کمبود منابع مواجه می‌شویم، در این صورت موضوع استقرار حکمرانی بسیار حائز اهمیت می‌شود. پیامدهایی که در سال‌های اخیر به دلیل برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب و از طرف دیگر موضوع تغییر اقلیم و چالش‌های حاصل از آن ایجاد شده ما را به این می‌رساند که برای آنکه بتوان تعادل در برداشت از منابع آب ایجاد کرد، باید در منابع آب روی استقرار حکمرانی، کار کنیم.
مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو با بیان اینکه حوضه‌های آبریز کشور از نظر توزیع مکانی با یکدیگر متفاوت هستند، افزود: اکنون در حوضه آبریز زاینده‌رود بشدت با تنش مواجه هستیم از یک طرف، نیاز مردم به منابع آبی افزایش یافته و از طرف دیگر در حال حاضر، حوضه زاینده‌رود یک جمعیت ۵ میلیون نفری را به لحاظ تامین آب شرب پوشش می‌دهد. بنابراین برای تامین آب این جمعیت رو به رشد و همچنین تامین آب صنعت، باید بخشی از مصارف آب کشاورزی را کم کرد. برای اینکه این تعادل برقرار شود نیاز به یک سیستمی است که در تعامل با مردم باشد که آن نظام حکمرانی آب است.
