خشکسالی ویژگی ذاتی ایران است؛ تغییر حکمرانی سرزمینی لازم است
خشکسالی ویژگی ذاتی ایران است؛ تغییر حکمرانی سرزمینی لازم است
خشکسالی ویژگی ذاتی ایران است؛ تغییر حکمرانی سرزمینی لازم است

معاون سابق دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو ، کنترل بحران آب در کشور را نیازمند عزم ملی دانست و گفت: «ضمن تجدید نظر دولت و مردم در نوع استفاده از آب باید رویکرد حکمرانی سرزمینی را تغییر دهیم و به سمت حکمرانی توسعه پایدار حرکت کنیم».

به گزارش نبض‌انرژی،هدایت فهمی کارشناس ارشد حوزه آب و معاون سابق دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو به راهکارهای حل بحران آبی و خشکسالی کشور اشاره و بیان کرد: «مهمترین مساله برای کنترل مساله کم آبی و بحران آب در کشور اصلاح بخش‌های مختلف به صورت کوتاه مدت و بلند مدت است؛ به طوری که از بعد دولتی باید در زمینه حکمرانی آب تغییراتی ایجاد کنیم زیرا مدیریت سرزمینی تاکنون بر رشد و توسعه عمرانی بوده فارغ از اینکه به محدودیت منابع طبیعی و آب توجه کرده باشیم».

وی ادامه داد: «مدیریت سرزمینی تاکنون بدون در نظر گرفتن جوانب محیط زیستی رشد نامتوازن داشته در حالی که باید رویکرد دولت براساس توسعه حکمرانی پایدار پایه ریزی شود تا بتوانیم نه تنها برای نسل فعلی بلکه برای نسل‌های آینده و آیندگان این سرزمین نیز سهمی از منابع طبیعی و آب در نظر بگیریم».

خشکسالی ویژگی ذاتی ایران است

به گفته این کارشناس ارشد حوزه آب، در این رویکرد وظایفی متوجه دولت خواهد بود و باید برنامه‌ای برای مشارکت دهی مردم، بهره برداران آب و استفاده کنندگان از این منابع در نظر داشته باشد و در تصمیم‌گیری و تصمیم سازی‌ها از نظرات کارشناسان و متخصصان بهره‌مند شوند نه اینکه فقط در شرایط بحرانی مشارکت مردمی را بطلبند.

فهمی یادآور شد: «مساله دیگری که دولت باید در شرابط کم آبی در نظر بگیرد این است که مساله آب به یک موضوع حیاتی تبدیل شده است و باید از طریق اعمال مدیریت تقاضا و استفاده از سایر ابزارهای اقتصادی، قانونی، ابزارهای تشویقی و ترویجی و ارتقاء آگاهی عمومی نسبت به استفاده بهینه از آب اقدام کند».

به گفته این مقام مسئول در حوزه آب، دولت نقش بسیار مهمی در مدیریت منابع آب دارد و باید در این زمینه برنامه‌های دقیق و منسجمی داشته باشد زیرا هیچ یک از بخش‌های مصرف در کشور ما در حد استانداردهای جهانی نیست و در بسیاری موارد بالاتر از استاندارد و میانگین جهانی مصرف می‌کنیم.

وی در ادامه گفت: «با توجه به اینکه دولت‌ها نقش چشمگیر و قابل توجهی در تدوین قوانین و الگوی مصرف بهینه دارند باید قوانین را به صورت عمومی ابلاغ و بر نحوه اجرای آن نیز نظارت دقیق داشته باشند تا با حسن اجرای این الگوها و مشارکت دادن مردم در تصمیم گیری‌ها به آنها از میزان مصارف غیرضروری کاسته شود و مردم از الگوهای بهینه در مصرف آب استفاده کنند».

فهمی با انتقاد نسبت به شیوه و نوع کاشت محصولات در مناطق مختلف کشور گفت: «متاسفانه الگوی مصرف بهینه کشت در سراسر کشور اجرا نمی‌شود و شاهدیم که در مناطق کم آب و خشک محصولات آب بر کشت می‌شود.

به عنوان مثال در مناطق مرکزی کشور زمین‌های کاشت برنج داریم یا از سوی دیگر صنایع آب بر مانند فولاد نباید در مناطق مرکزی کشور متمرکز باشد و باید در اطراف دریاها احداث و توسعه یابند؛ همچنین باید براساس موقعیت اقلیمی هر منطقه نسبت به کاشت محصولات اقدام کرد و در محیط‌های بسته و محدود و گلخانه‌ای کشاورزی را گسترش داد در حالی که هم اکنون چنین مواردی در کشور رعایت نمی‌شود».

این کارشناس حوزه آب تاکید کرد: «در بخش کشاورزی می‌توان از پساب فاضلاب هم استفاده کرد و استفاده چندباره از آب‌های مصرفی را مورد توجه قرار داد زیرا با این اقلیم و آب و هوای که خشکسالی جزو ویژگی‌های ذاتی کشور است باید خود را سازگار کنیم چون تغییرات اقلیمی اصلاح پذیر نیست».

معاون سابق دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو تاکید کرد: «برای کنترل بحران آب در کشور نیازمند عزم ملی هستیم که دولت و مردم در نوع استفاده از آب تجدید نظر کنند و رویکرد مدیریت و حکمرانی سرزمینی را تغییر داد و به سمت حکمرانی توسعه پایدار حرکت کنیم».