به گزارش نبض‌انرژی،محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران اخیرا گفته است: برای حفظ سطح تولید و جلوگیری از افت فشار میادین گازی نیاز به میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری داریم و بدون سرمایه‌گذاری برای حفظ و نگهداری میادین نفت و گاز و توسعه آن‌ها به زودی به واردکننده گاز تبدیل خواهیم شد.
آیا مجبور به واردات گاز هستیم؟
او گفته است: اگر سناریوهای جبرانی در پارس جنوبی اجرایی نشوند تا چند سال آینده تولید داخلی گاز کفاف مصرف کشور را هم نمی‌دهد.
او پیش‌بینی کرد که بدون جذب سرمایه تا سال 1404 ایران واردکننده گاز خواهد بود. خجسته‌مهر گفت که برای توقف فرآیند افت فشار گاز در میدان پارس جنوبی دست‌کم به 54 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز است.
این در حالی است که فعلا چشم‌انداز روشنی بر سر احیای برجام وجود ندارد و تا تحریم‌ها لغو نشود سرمایه‌ای وارد کشور نخواهد شد، حتی اگر تحریم برداشته شود هم با درآمد حاصل از فروش نفت نمی‌توان صنعت نفت را توسعه داد.
هزینه بهبود صنعت نفت چقدر است؟
مرتضی بهروزی‌فر درباره احتمال اینکه کشور به واردکننده نفت و گاز تبدیل شود، اظهار داشت: اگر بخواهیم حداقل‌ها را در صنعت نفت داشته باشیم 250 تا 300 میلیارد دلار پول لازم داریم، تا بتوانیم جایگاه قبلی‌مان را در اوپک بدست بیاوریم. بعبارت دیگر اگر 160 میلیارد دلار هزینه نکنیم تبدیل به واردکننده گاز خواهیم شد.
وی افزود: اگر هزینه نکنیم و فقط بخواهیم شرایط فعلی را متناسب با افزایش تقاضا و نه بیشتر حفظ کنیم به صورت بالقوه تبدیل به واردکننده نفت و گاز می‌شویم.
این کارشناس حوزه انرژی گفت: ما در 40 سال گذشته تحت تحریم بوده‌ایم، 10 سال گذشته هم زیر فشار سخت‌ترین محدودیت‌های امریکا قرار داشتیم، بنابراین سرمایه‌گذاری خوبی صورت نگرفته، تولید نفت متناسب با ظرفیت‌ها نیست و عملا در شرایط فعلی حتی امکان صادرات نفت نداریم.
وی بیان داشت: در حالت عادی ذخایر نفتی وقتی به سقف تولید برسد معمولا بین 5 تا 20 درصد در سال بستگی به شرایط خاص مخزن افت تولید داریم، این رقم در مورد میادین ایران بین 5 تا 7 درصد است، یعنی اگر در صنعت نفت سرمایه‌گذاری نکنیم هر سال بین 7 تا 10 درصد و در برخی حوزه‌ها تا 15 درصد فقط کاهش ظرفیت تولید خواهیم داشت، در صنعت گاز هم وضعیت به همین شکل است یعنی اگر سرمایه‌گذاری انجام نشود بعد از چند سال نه تنها امکان افزایش تولید نخواهیم داشت بلکه ظرفیت تولید هم کاهش پیدا خواهد کرد.
مشکل اصلی صنعت نفت و گاز ایران چیست؟
بهروزی‌فر یادآور شد: ما در چند سال گذشته با توجه به اینکه پول و تکنولوژی نداشتیم سرمایه‌گذاری خوبی در صنعت نفت و گاز انجام ندادیم که تبعات این مسئله چند سال آینده خود را نشان می‌دهد و دچار مشکل اساسی می‌شویم و حتی نمی‌توانیم مصرف داخلی خودمان را تامین کنیم چه برسد به صادرات.
وی گفت: اکنون ما در پارس‌جنوبی به اوج تولید نزدیک می‌شویم و بعد از آن کاهش تولید خواهیم داشت بنابراین اگر حتی در پارس‌جنوبی بزرگترین ذخیره مستقل دنیا حدود 50 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نکنیم کاهش تولید شدیدی خواهیم داشت، برای توسعه پارس‌شمالی و کیش هم مسلما نیاز به سرمایه و تکنولوژی داریم، با توجه به صادراتی که داریم که با شرایط خاص تخفیف و تغییر داکیومنت و کشتی به کشتی تا اگر هم صادر شود امکان انتقال پول را نداریم.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی تاکید کرد: در هر حال با پول صادرات نفتی که با تخفیف، تغییر داکیومنت، کشتی به کشتی حاصل می‌کنیم امکان توسعه نفت وجود نخواهیم داشت، حتی اگر تصور کنیم همین امروز برجام حل شود و ایران بتواند آزادانه در حد 2 و نیم میلیون بشکه صادرات هم داشته باشد این درآمد کفاف توسعه صنعت نفت را نخواهد داد. یعنی ما باید به سمتی برویم که سرمایه و تکنولوژی خارجی را جذب کنیم، چراکه اگر در سقف ظرفیت تولید هم صادرات داشته باشیم با درآمد حاصله فقط می‌توانیم کشور را اداره کنیم و امکان توسعه صنعت نفت را با درآمدهای نفتی نخواهیم داشت.
