به گزارش نبض انرژی ، مهری بهزادپور: شیرین سازی آب دریا، از جمله پروژه هایی است که، به دنبال خشکسالی و کمبود آب آشامیدنی در کشورهای مختلف از جمله؛ ایران به آن توجه جدی شده است.
به گفته «اردکانیان» وزیر نیرو، حدود 75 درصد نمک زدایی در منطقه ایران صورت می گیرد و بیش از 850 آب شیرین کن در منطقه خلیج فارس مشغول فعالیت هستند.
افتتاح پروژه های آب رسانی، در قالب پویش هرهفته_الف_ب_ایران با مشارکت بخش خصوصی روند مطلوبی عملیاتی می شود و کمبود آب، به ویژه آب آشامیدنی در منطقه جنوب کشور عملیاتی می شود .
اهمیت شرین سازی آب دریا برای ایران
اهمیت شیرین سازی آب دریا، در ایران که ذاتاً آب و هوای گرم و خشک دارد، به عنوان چهارمین کشور خشک جهان از اهمیتی دوچندان برخوردار است.
شدت بحران کم آبی در کشورمان که به قول بسیاری از کارشناسان، در آینده ای نه چندان دور، به یکی از دلایل درگیری و نزاع های محلی، تبدیل خواهد شد، در منطقه جنوب شرقی کشورمان بسیار بارزتر است.
استان های خراسان جنوبی و خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان با کمبود آب مواجه هستند و این مسئله تا جایی پیش رفته است که ؛ «تامین آب» در این مناطق به یکی از مسائل «ناپایدار» در این منطقه تبدیل شده، و به عبارتی حدود 25 درصد از آنچه که در این منطقه هم اکنون در حال مصرف است؛ از منابع آب آیندگان به شمار می آید و در آینده به طور قطع ما را با مشکل مواجه خواهد ساخت .
طرح انتقال آب از خلیج فارس و دریای عمان به استانهای دیگر، یکی از راهکارهایی به شمار می آید که توسط مسئولان برای مصرف صنعتی، کشاورزی، آشامیدنی و …. انجام شده و یا در حال انجام است.
مزایا و معایب فرآیند « شیرین سازی آب دریاها»
در طرح انتقال آب عمان به منطقه جنوب شرقی کشور، که البته با مخالفت برخی از مردم منطقه با آن مواجه شده است؛ 70 میلیون مترمکعب تا افق 1405 مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت، که به گفته مسئولان، توسعه اقتصادی، و صنایع وابسته به آب را به همراه خواهد داشت.
شیرین سازی آب دریا، به عنوان یکی از منابع آب آشامیدنی باری مردم، فرآیندی است که با هزینه ای گزاف در مقیاس بزرگ انجام می شود ، اما با توجه به آنچه که حاصل می شود، ارزش مالی و اجتماعی و رضایتمندی ساکنین منطقه و مصرف کنندگان را به دنبال خواهد داشت.
اما روند برداشت آب دریا و انتقال این آبها به شهرهای مختلف با هدف مصارف صنعتی، کشاورزی، آشامیدنی و …. مودر انتقال بسیاری از کارشناسان این حوزه قرار گرفته است.
«آب شیرین کن» ها، اگرچه یکی از راه های انتخاب شده در عرصه بین المللی در مواجهه با خشکسالی ها و افزایش جمعیت است، اما با وجود مزایای زیاد این صنعت نگرانی هایی با محوریت برهم زدن اقلیم جهانی ایجاد کرده است.
مختل کردن زندگی دریایی و عملکرد اکو سیستم ساحلی، آلودگی حرارتی و شیمیایی از جمله دلایل مهمی است که طرفداران محیط زیست در راستای اجرای این فرآیند، به آن استناد می کنند.
بازگشت پساب دستگاه های آب شرین کن ها به محیط زیست، با شدت شوری بیشتر و وجود آثار شیمیایی در آنها همراه با انتشار گازهای گلخانه ای به دلیل حرارت دادن به آب دریا همزمان با اجرای فرآیند شیرین سازی آب، از موارد اشاره شده کارشناسان جهت مخالفت آنها عنوان شده است.
زندگی بخشی به انسان ها به قیمت مرگ موجودات دریایی به دلیل پمپاژ پساب فرآیند شیرین سازی، مسئله ای است که بسیاری با آن موافق نیستند.
چه باید کرد؟
اما با توجه به کم آبی و نیاز جمعیت روزافزون به این مایع حیاتی چه می توان کرد؟
بنا به گفته کارشناسان، برون رفت ایران از بحران کم آبی در شرایط فعلی، مدیریت بهینه پساب ها در فرآیند نمک زدایی آب دریاها است که با روشهای مختلف، از جمله روش جدیدی به نام هیبرید، به راحتی امکان پذیر خواهد بود.
مدیریت بهینه «آب» مواقع « ترسالی» نیز یکی دیگر از راهکارهایی است که کشور را آماده مقابله با مشکلات در «خشکسالی» خواهد کرد و این مسئله به ویژه برای ایران به عنوان کشوری با آب و هوای گرم از اهمیتی ویژه برخوردار است.
