حمایت از تولیدکنندگان داخلی، بازسازی و نوسازی واحدهای صنعتی و کمک به فعالان اقتصادی از جمله سیاست و برنامه هایی است که باید نهادهای متولی امور مربوط به حوزه اقتصاد در کشور به ویژه وزارت صمت به آن توجه داشته باشند، با این وجود اما این روزها حال تولید کنندگان خرد اقلام سلامت محور چندان […]

 

پایگاه خبری تحلیلی نقد دولت: وزارت صنعت، معدن و تجارت این روزها همچنان بدون وزیر عنوان وزارتخانه را با خود یدک می کشد و به نظر می رسد، قرار نیست به این زودی ها هم سروسامانی بگیرد، اما در لوای این بلاتکلیفی شاهد شرایطی هستیم که این روزها واحدهای تولیدی را دچار مشکلاتی کرده است، به ویژه هم در سالی که مقام معظم رهبری آن را سال جهش تولید نامیده اند و این وزارتخانه نیز وظیفه اصلی تحقق این شعار را برعهده دارد.

کارآفرینان حوزه سلامت، سلامت نیستند

با این وجود برخی موارد پیش آمده مانند عدم حمایت از کارآفرینان خرد و کلان گواهی بر این مدعا است که صندلی خالی وزارت و بی توجهی برای تعیین سکاندار این وزارتخانه چه پیامدهای تاثربرانگیزی را با خود به همراه داشته است، به عنوان نمونه می توان به شرایط این روزهای تولیدکنندگان ماسک در کشور اشاره کرد که بعد از شیوع اپیدمی کووید 19 در جهان تولیدات آنها بیش از گذشته نه تنها در جهت تامین نیاز داخل بلکه در حوزه ارزآوری صادرات و کسب درآمد برای کشور اهمیت یافته است. با این وجود اما مصادق موجود حکایت از این امر دارد که در کش و قوس بی سامانی و بی متولی بودن صندلی وزارت صمت حتی این واحدهای تولیدی هم به رغم جایگاه قابل توجهی که در عرصه تولید کالاهای سلامت دارند، حال و روز خوشی ندارند.
به طور مثال می توان به اوضاع و احوال این روزهای کارگاه تولید ماسک در شیراز اشاره کرد. واحد تولیدی و کارآفرینی که جدا از موضوع تولید ماسک N95 و ملزمات آن امکان اشتغال برای 700 تا 800 نفر را به صورت مستقیم و غیر مستقیم فراهم آورده است، اما طبق اظهارات یکی از مسئولانش از اواخر تیرماه گذشته دچار مشکلات زیادی در روند ادامه فعالیت خود شده است که چرایی آن باز هم به نبود مدیریت و بی توجهی وزارتخانه ای باز می گردد که طبق اظهارات مصطفی رضا حسینی قطب آبادی، عضو هیات رئیسه کمیسیون صنایع و معادن مجلس به تنهایی حدود ۵۴ درصد از امور مربوط به مباحث اقتصادی کشور را مدیریت می کند. از سوی دیگر مسئولیت خطیر حمایت از تولیدکنندگان خرد و کلان کشور نیز با این وزارتخانه بوده اما چندان توجهی به آن نمی گذارد و نداشتن وزیر نیز مجال هرگونه تخطی یا بی توجهی به وظایف تعیین شده را برای آن فراهم آورده است.

بد حسابی دانشگاه‎ های علوم پزشکی 

اما چگونه حمایت از واحدهای تولیدی خرد حوزه سلامت، آن هم برای اقلامی که با توجه به شیوع کرونا ویروس جدید از اهمیت زیادی برخوردار است تحت الشعاع بی تدبیری های نهادهای اقتصادی اثرگذار قرار گرفته است؟ برای توضیح بیشتر به مثالی که اشاره شد بازگردیم، ماجرا از این قرار است که این واحد تولیدی تا تاریخ 20 تیرماه امسال بدون مشکل فعالیت خود را در این زمینه انجام می داد و نه تنها برای تامین نیاز بازار داخل در این حوزه فعالیت می کرد، بلکه با تخصیص بخشی از تولیداتش به صادرات گامی هرچند کوچک در جهت کسب درآمد ارزی برای کشور آن هم در شرایط تحریم بر می داشت، با این وجود روند مذکور به ناگاه و به دلیل بی برنامگی های وزارت صمت با چالش های جدی مواجه شد، به عبارتی با توجه به تصمیم عجولانه و غیر منطقی که مسئولان امر در این زمینه اتخاذ کردند، واحد تولیدی مذکور زمین گیر شده به طوری که اگرچه این کارگاه تولیدی روند کار خود را بی وقفه همچنان ادامه می دهد؛ در حوزه فروش تولیدات خود دغدغه های زیادی دارد که ادامه فعالیت آن را به طور جدی تهدید می کند، زیرا که تنها اجازه فروش ماسک های تولید شده را به دانشگاه علوم پزشکی داشته که جدا از اینکه بخش مذکور نیز ماسک ها را زیر نرخ مصوب شده خریداری می کند، بهای کالاهای خریداری شده را نیز به درستی نمی پردازد، موضوعی که وزارت بهداشت نیز حداقل تاکنون به رغم تمامی اظهارات متولیانش در جهت کمک به تولیدکنندگان داخلی اقلام حوزوه بهداشت و سلامت قدمی در جهت حل بر نداشته است، بی توجهی هایی که موجب می شود نمودار درآمدی چنین واحدهای تولیدی کاهش یافته و جدا از دلسردی ایجاد شده برای کارآفرینانش زنگ خطر بیکاری نیز برای نیروهای فعال در آنها هم به صدا درآید.

بی توجهی به ارزآوری در شرایط کنونی

این در حالی بوده که این سکه روی دیگری هم دارد، در اوضاع و احوالی که جلوگیری از خروج ارز از کشور اهمیت زیادی دارد و می توان با حمایت از تولید کنندگان اقلام بهداشتی مذکور در این راستا قدم برداشت، اما این موضوع به راحتی به فراموشی سپرده شده است. مصداق بارز این امر تخصیص ارز برای واردات ماسک و لباس پزشکی بوده که پیش تر شاهد آن بودیم، به عبارتی در زمان سرپرستی حسین مدرس خیابانی در وزارت صنعت معدن و تجارت که وی عنوان کرد رئیس‌جمهور در دستوری صریح، بانک مرکزی را مکلف کرده تا بدون قید و شرط، ارز مورد نیاز واردات ماسک و لباس پزشکی را تامین کند که بر این اساس، فراخوانی از سوی وزارت صنعت به واردکنندگان ارسال شده تا از تمام توان خود برای تامین این دو قلم کالای ضروری مورد نیاز شبکه درمانی کشور، استفاده کنند، کالاهایی که اکنون امکان تولید آن حتی صادرات و کسب درآمد ارزی از طرق آن در کشور فراهم است، اما متولیان امر به سادگی از کنار آن می گذرند.

یک راهکار ارز آور 

اما راهکار نجات چنین واحدهای تولیدی چیست؟ آن هم در شرایطی که پیش از این عنوان شده بود حمایت از تولید داخلی ماسک و لباس پزشکی، یکی از دستورکارهای جدی دولت و وزارت صنعت، معدن و تجارت بوده، اما اکنون بعد از گذشت چند ماه از شیوع کرونا ویروس جدید انگار دیگر این مقوله آنقدرها عادی شده که چندان نیز حمایت از این قبیل فعالان حوزه سلامت مدنظر قرار ندارد. براین اساس به نظر می رسد؛ در کنار ضرورت عرضه اصولی تولیدات در بازار، فراهم آوردن امکان صادرات و عرضه در بازار جهانی با توجه به نیاز این روزهای بسیاری از کشورها راه حل قابل قبولی بوده، آنچه حداقل انتظاری این روزهای تولیدکنندگان است ، ضمن اینکه اگر موجبات صادرات تولیدات مذکور برای این قبیل واحدهای تولیدی فراهم شود نه تنها حداقل از تعطیل شدن آنها و بیکاری شاغلانش در شرایط کنونی و مشکلات اقتصادی موجود جلوگیری می شود، بلکه صادرات این اقلام جدا از تامین هزینه های تولیدکنندگانش آورده ارزی نیز برای کشور خواهد داشت، ضمن اینکه گام موثری نیز در جهت تحقق شعار امسال و جهش تولید خواهد بود. البته این واحد تولیدی و به طور حتم واحدهای مشابه آن بیکار ننشسته اند و تمام تلاششان برای حفظ ادامه حیات خود و بیکار نشدن کارکنانشان را می کنند، در این زمینه واحد تولیدی ماسک که پیش تر به آن اشاره شد؛ برای جلوگیری از بیکار شدن کارکنان خود و خدمت به جامعه پزشکی نامه نگاری های زیادی نیز به وزارتخانه های صمت و بهداشت همچنین سازمان غذا و دارو داشته است، اما متاسفانه پاسخی از آنها دریافت نکرده است. به هر حال به نظر می رسد سلامت این روزهای تولید کنندگان اقلام سلامت محور چندان خوش نیست و اگر هرچه زودتر متولیان آن از جمله وزارتخانه های صمت و بهداشت همچنین دیگر نهادهای متولی درمانی برای آنها نیابد تنفس شان به شماره افتاده و سرانجامی جز تعطیلی و بیکاری در انتظار آنها نخواهد بود.