ارزیابی‌های زیست‌محیطی سپس ایجاد صنایع پتروشیمی

 با استناد به نظر کارشناسان مخالفت‌ها با ایجاد پتروشیمی در شمال کشور اعلام شد و به عنوان نمونه مشکلاتی که پس از ایجاد خط اتیلن غرب کشور ایجاد شده به عنوان مصداق چالش زیست محیطی ذکر شده است.

منتقدان که مستندات گزارش‌های تهیه شده آن نیز موجود است از بی‌توجهی وزارت نفت به ویژه زنگنه نسبت به راه‌اندازی خط اتیلن غرب به نظرات کارشناسانی انتقاد کرده و بحث کم‌آبی را سوغات این صنعت در غرب کشور اعلام کردند.

منتقدان سال ۹۶ نسبت به احداث پتروشیمی در شمال کشور به ویژه مازندران معتقد هستند که مشخص نیست مسؤولان وزارت نفت براساس چه پشتوانه کارشناسی شده بنا دارند دامنه آلودگی‌های محیط زیستی را به بهانه اشتغالزایی به شمال کشور برسانند.

در ادامه نقد و نظر منتقدان ایجاد پتروشیمی در شمال کشور آمده است که جذابیت‌های گردشگری شمال کشور و طبیعت کم‌نظیر آن قطعا راهکارهای بهتری برای اشتغالزایی وجود دارد که اگر برنامه‌ریزی درستی برای بهره‌برداری از این ظرفیت وجود داشت٬ چنین تصمیماتی اخذ نمی‌شد.

از طرفی در مازندران هم به صورت جدی نسبت به تخصیص اعتبار در حوزه گردشگری نقدهای جدی مطرح می‌شود؛ کلمه گردشگرپذیر بودن و طبیعت زیبایی آنقدر در مازندران پررنگ و  پررنگ‌تر شده است که فقر مازندران را زیر برگ‌های سبز خویش پنهان کرده است و متولیان امر بدون توجه به نیازمندی‌های استان زمینه حضور گردشگران را به این استان فراهم کردند اما دست‌کم برای دسترسی آسان گردشگران به استان فکر نکردند و همیشه گردشگر برای ورود و خروج به استان به شدت دچار زحمت می‌شود و سایر نیازمندی‌ها پیشکش….

موافقان ایجاد صنایع پتروشیمی معتقد هستند که هر وقت بحت توسعه و ایجاد صنایع بزرگ در مازندران مطرح می‌شود، دلسوزان محیط زیست و گردشگری به بهانه‌های حفظ محیط زیست و قابلیت‌های گردشگری  سد راه توسعه استان می‌شوند.

صنعت گردشگری که زیرساخت‌های آن به صورت جدی ناهموار بوده و حتی الگو مناسبی در استان پیاده‌سازی نشده است، از صنعت گردشگری فقط مصوبات عملیاتی نشده و طبیعت بکر و زیبای آن برای‌مان باقی مانده است.

آش حجم تعریف از قابلیت‌های گردشگری ما به حدی شور شده است که به‌زودی نزدیک است که در اندک زمین‌های کشاورزی استان هم ویلاسازی شود.

از سوی دیگر زیرساخت‌های مازندران، مناسب با  حجم انبوه گردشگران  نیست و همیشه مدیران استانی در جلسات مکرر و در رسانه‌ها اعلام کردند که با اعتبارات استانی خدمات ملی می‌دهند و مسؤولان امر در کشور توجه اساسی به قابلیت‌های گردشگری این استان ندارند.

اگر مازندران با طبیعت بسیار زیبا از محل اعتبارات ملی در حوزه زیرساختی به صورت مناسب بهره‌مند باشد و طرح توسعه هماهنگ در بخش گردشگری در این استان اجرا شود، مطرح کردن واحد پتروشیمی و پالایشگاهی ظلم بزرگی در حق این استان و مردم کشور است اما حقیقت امر این است که راه‌های نرفته زیادی برای توسعه در مازندران وجود دارد.

 در حال حاضر مازندران بین زمین و هوا توسعه گردشگری، ایجاد صنایع بزرگ و حفظ محیط زیست قرار دارد، هر وقت بحث ایجاد صنایع بزرگ مطرح می‌شود دلسوزان محیط زیست و گردشگری قابلیت‌های استان را به رخ می‌کشند و هر وقت بحث اعتبارات برای تامین نیازمندی‌های استان برای توسعه صنعت گردشگری مطرح می‌شود از مطالبه‌گران حفظ محیط زیست و حامی صنعت گردشگری خبری نیست.

 حفظ محیط زیست هم از واجبات است و باید به آن توجه کرد که کمبود اعتبارات در این بخش هم حتی در سال‌های که وضعیت کشور تا حدودی مناسب بوده به شدت احساس می‌شده است.

ذکر این نکته هم ضروری است که خبرهای پر رزق و برق ایجاد پتروشیمی و یا پالایشگاه برای نخستین‌بار نیست که در استان رسانه‌ای می‌شود، برای عملیاتی شدن آن باید راه پرپیچ خم بروکراسی‌های اداری هم طی شود و از همه مهمتر به جهت قرار گرفتن بندر امیرآباد کنار میانکاله خود حدیث مفصل دارد

در ارتباط با احتمال موافقت محیط زیست با ایجاد پتروشیمی در بندرامیرآباد گفت‌وگویی کوتاه با مدیرکل محیط زیست مازندران که این روزها مبتلا به کرونا شده است، گفت‌وگویی کوتاه داشتیم.

حسینعلی ابراهیمی‌کارنامی در این ارتباط اظهار کرد: برای اجرای این پروژه باید ارزیابی زیست محیطی در اختیار محیط زیست قرار گیرد که ما پس از بررسی درباره آن پاسخ می‌دهیم.

وی اضافه کرد: سرمایه‌گذار ادعا کرده که این صنعت با فرآیند پروپیلن بدون هرگونه فاضلاب است موضوع قابل بررسی است، اما اگر دارای فاضلاب باشد، فرایند خاص خودش را دارد در عین حال مقرر شده  مطالعات و جزئیات را در اختیار ما قرار دهند در حال حاضر در ارتباط با کلیات صحبت شده و با ورود سرمایه‌گذار ما بررسی‌های لازم را انجام داده و نتایج را اعلام می‌کنیم.

منبع: فارس