همایش فرصت های سرمایه گذاری در پتروشیمی
همایش فرصت های سرمایه گذاری در پتروشیمی
اولین همایش فرصت های سرمایه گذاری در صنایع پتروشیمی سال 1376 پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات، با حضور مهندس نعمت زاده در پتروشیمی و ابتکار ایشان شکل گرفت.
اولین همایش فرصت های سرمایه گذاری در صنایع پتروشیمی سال 1376 پس از روی کار آمدن دولت اصلاحات، با حضور مهندس نعمت زاده در پتروشیمی و ابتکار ایشان شکل گرفت.
به گزارش نبض انرژی ،  منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی در ماهشهر تاسیس شده و صنعت پتروشیمی آماده جهشی تاریخی برای رسیدن به قله های سرآمدی در منطقه خاورمیانه می شد. بدون شک در آن سال ها مجموعه ای از شایسته ترین و توانمندترین کارشناسان پتروشیمی مدیریت این صنعت ارزش آفرین را برعهده داشتند. نسلی که حاصل کارشان بسیار افتخار آمیز بود.
 
 برگزاری همایش فرصت های سرمایه گذاری در صنایع پتروشیمی در ایجاد تعاملات بین المللی و جذب سرمایه گذاری خارجی بسیار موثر بود. در زمان برگزاری اولین همایش من به تازگی مسئولیت روابط عمومی منطقه ویژه اقتصادی پتروشیمی در ماهشهر را بر عهده گرفته بودم و در عین حال با حکم دکتر منصور معظمی که دبیر همایش بود مسئولیت ستاد اطلاع رسانی همایش را نیز عهده دار شدم. آن روزها همه شور و اشتیاق پتروشیمی در منطقه تازه تاسیس ویژه اقتصادی پتروشیمی در ماهشهر متمرکز شده بود.
به یاد دارم در اولین همایش برگزار شده مدیرعامل سابیک عربستان میهمان ویژه پتروشیمی بود و مهندس نعمت زاده شخصا او را همراهی می کرد. این همایش در سال های بعد به ویژه پس از تشدید تحریم ها هم همچنان برگزار شده و به نمادی از تداوم برنامه توسعه پتروشیمی در منطقه و جهان تیدبل شده بود. 
اما برگزاری همایش فرصت های سرمایه گذاری در صنایع پتروشیمی پس از تشکیل دولت یازدهم برای ما در هلدینگ خلیج فارس داستان های خاص خودش را به همراه داشت. از هلدینگ خلیج فارس مدیر برنامه ریزی نماینده ما در شورای سیاستگزاری همایش بود. ما از جمله حامیان اصلی محسوب می شدیم و در ازای حمایت از همایش علاوه بر خدمات دریافتی 18 متر مربع فضای نمایشگاهی نیز در اختیارمان قرار داده بودند. البته هیات مدیره پرداخت مبلغی حدود یک سوم رقم توافقی را تائید و پرداخت کرده بود ولی شرکت مجری برگزاری همایش همکاری خوبی کرد و علاوه بر صدور تعداد بیشتری کارت برای حضور همکاران در همایش فضای نمایشگاهی نسبتا بزرگ تری را نیز در اختیارمان قرار داد. مهندس نژادسلیم سخنران روز دوم همایش بود ولی از روز قبل دچار آنفولانزای شدید شده بود. لذا روز اول نیامد و روز دوم هم مدیرعامل پتروشیمی بین الملل به جای او سخنرانی کرد. بعد از پایان همایش ظاهرا رئیس امور حقوقی هلدینگ ایراد گرفته بود که در غرفه برپا شده ما در همایش لوازم کاملی برای پذیرائی از بازدید کنندگان نبوده، این بود که من را صدا کردند وقتی وارد اتاق شدم دیدم همه در جلسه ای در این رابطه حاضر هستند. از جمله ایرادهائی که می گرفتند یکی این بود که فضای غرفه ما در مقایسه با یکی از هلدینگ های حاضر در همایش کمتر بود. دیگر اینکه در غرفه لوازم پذیرائی نداشتیم و از همه مهم تر اینکه چرا به جای مدیران ارشد یا مدیران عامل چند تن از کارشناسان ستاد برای ارائه توضیح در غرفه حاضر شده بودند در حالی که در غرفه هلدینگ مورد اشاره آنها یکی از مدیرانی که قبلا جزو مدیران ارشد پتروشیمی بود حضور داشت.
ابتدا تاکید کردم ما قرار بود به ازای پرداخت مبلغ مصوب جلسه شورای سیاستگزاری که مدیر برنامه ریزی نماینده حاضر ما در آن جلسه بوده و صورتجلسه را امضاء کرده بود، 18 متر فضای نمایشگاهی داشته باشیم ولی غلیرغم پرداخت یک سوم این مبلغ مقدار 24 متر فضا در اختیار گرفتیم. لوازم پذیرائی را هم واحد خدمات تا قبل از ظهر تامین کردند که هم شامل آب میوه بود و هم شکلات. اگر منظورتان کیک و شیرینی بود که در حین برگزاری مراسم در سالن همایش از همه با کیک و شیرینی، چای و آبمیوه پذیرائی می کردند. بازدید از غرفه ها هم در فواصل استراحت و زمانی انجام شد که همه برای پذیرایی به بیرون از سالن آمده بودند. لذا اینکه کسی هیچ پذیرایی نشده باشد و به دلیل عدم پذیرایی ما هیچی نخورده باشد کمی بعید است چون خیلی اصرار نداشتیم همان پذیرائی را داشته باشیم که در سالن انجام می شود. ضمن اینکه در این همایش، نمایشگاه موضوعی جانبی بوده و محور اصلی همایش سخنرانی های پیش بینی شده بود. همچنین کارشناسان حاضر در غرفه به خوبی اطلاع رسانی می کردند و ما با مشکل لاینحلی مواجه نشدیم. در ادامه با گلایه گفتم مهندس وقتی خودتان نمی آیید همین است هرچه می گویند قبول می کنید. گفت من چه می دانستم مریض می شوم. گفتم ما نسبت به سال قبل هیچ کار کمتری نکردیم و همه چیز خوب بود. ظاهرا دو چیز اعصابش را به هم ریخته بود یکی اینکه گفته بودند آن مدیر سابق پتروشیمی در غرفه کناری ما نشسته و توضیح می داده، در حالی که اینطور نبود این بود که با تاکید دوبار گفتم آن مدیر مورد بحث فقط دقایقی از آنجا بازدید می کرده که به اتفاق تعدادی از همراهانشان برای چند دقیقه ای در غرفه می نشینند و بعد به همراه سایرین برای ادامه همایش به سالن رفته بود. نکته دیگر اینکه رئیس کل امور حقوقی هلدینگ که یک مقدار چاشنی شوخ طبعی همیشه همراه صحبت هایش بود گفته بود اینطور شنیده که “چون هلدینگ زیاد پول نداده آنها هم زیاد به مجموعه ما زیاد بها نداده بودند”. در حالیکه این موضوع از طرف ما انجام نشده بود و خود مهندس هم این را تائید می کرد. رئیس کل امور حقوقی هلدینگ به شوخی مطلب دیگری در مورد دلیل غیبت مهندس برای سخرانی گفته بود که اگر آن را به آقای نژادسلیم می گفتم مطمئنا نمی توانست خودش را کنترل کند و واقعا معلوم نبود چه واکنشی نشان دهد.
همزمان با برگزاری همایش کارکنان رسمی مجتمع های پتروشیمی اعتصاب غذا کرده بودند و همان روزهای برگزاری همایش قرار بود جلوی ساختمان ادارای شرکت های خود تحصن کنند ما ضمن حضور در همایش مرتب با مجتمع ها در ارتباط بوده و از روسای روابط عمومی ها کسب اطلاع می کردیم که شرایط در مناطق چگونه است. ظاهرا مشکل خاصی پیش نیامده و خیلی شلوغ نشده بود ولی شبکه های خبری ماهواره ای در بخش های مختلف اخبار خود آنرا منتشر کردند. هرچند پس از آن انتشار بخشنامه وزیر نفت که از وزیر کار خواسته بود مشکلات کارمندان رسمی مجتمع های پتروشیمی خصوصی شده را رفع کند برای همه نیروها به ویژه کارکنان رسمی شرکت های خصوصی شده پتروشیمی خیلی نارحت کننده بود. شرایط ما هم مشابه نیروهای رسمی مجتمع ها بود و از صحبت های وزیر نفت در آن روز فهمیدم که از این به بعد مشکل بتوانیم خود را جزو خانواده صنعت نفت بدانیم مخصوصا اینکه انتقال به مجموعه خصوصی شده هلدنیگ خلیج فارس چنین نگرشی از سوی وزیر را مضاعف کرده بود.
 عبدالرسول دشتی