به گزارش نبض انرژی، در بین عناصر و مواد کشف شده و شناخته شده بر روی زمین، آب را می توان مهم ترین آنها دانست. نیاز انسان به آب برای ادامه حیات ابتدایی ترین و البته مهم ترین خاصیت این ماده است که بر همگان آشکار است و به همین دلیل، تامین آب جزو اساسی برنامههای دولتها و کشورهای مختلف شده است و بیراه نیست که جنگ آینده را، جنگ بر سر آب میدانند.
وجود منابع کافی آب و همچنین بهره برداری مناسب از منابع موجود جهت استفاده در شرب، صنعت و کشاورزی جزو ملزومات امنیت، پیشرفت و توسعه هر کشوری است. کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. در طی دهه های اخیر، برداشت آب از منابع تجدیدپذیر و منابع زیرزمینی در کشور ما رشد فزایندهای داشته است. اما متاسفانه به دلیل سوء مدیریت و عدم توجه به مفهوم توسعه پایدار، هم اکنون دچار مشکلاتی در خصوص آب هستیم.
البته راهکارها و پروژه های بسیاری در خصوص رفع معضلات آبی کشور انجام شده و در حال انجام است. لذا انجام مطالعات علمی و آسیب شناسی معضلات موجود برای اتخاذ تصمیمهای مناسب در این حوزه، ضروری و لازم است. به دلیل قرارگیری بخش اعظم کشور در ناحیه خشک و نیمه خشک، کشور ایران با میانگین 250 میلی متر بارندگی در سال جزو کشورهای کمتر برخوردار از نعمت آب است. میانگین جهانی بارندگی در دنیا حدود 860 میلی متر است.
تصویر1-نقشه خشکسالی کشور بین سال های 1387 تا 1397
امسال البته شاهد افزایش میزان نزولات جوی تا بدین جای سال بودیم که متاسفانه منجر به سیلاب در استان های مختلف شدکه آخرین مورد آن، استان سیستان و بلوچستان است. بهرهبرداری و جذب حداکثری این بارش ها میتواند نیاز آبی کشور را تامین کند و در سمت مقابل تهدید سیل را به فرصت تبدیل کند. موضوعی که لزوم توجه به امر آبخیزداری را نشان می دهد.
کمبود اعتبارات تخصیص داده شده به بحث آبخیزداری در سال های متوالی سبب شده که نسبت به برنامه تدوین شده عقب باشیم. لازم به ذکر است که هزینه لازم برای اجرای پروژههای آبخیزداری در قیاس با هزینه ها و خسارات تحمیل شده پس از سیل بسیار اندک است و این هزینه ها به مانند یک سرمایه گذاری است که از ضررهای حتمی ناشی از سیل جلوگیری می کند و از طرفی بهره برداری از نزولات جوی را بیشتر میکند. امری که با توجه به میانگین بارش کشور و نیاز آبی کشور برای توسعه بسیار لازم و مهم است.
نویسنده: محمدیوسف انصاری