پیش از این از گذراندن آب شور از لایه‌های گرافن برای تولید برق استفاده شده بود، اما مستحکم بودن و بادوام بودن فلزات زنگ زده در مقایسه با گرافن استفاده از روش مذکور را مقرون به صرفه‌تر می‌کند.
آب شور یکی از اجزای مورد استفاده در باتری‌ها نیز هست که در قالب الکترولیت به کار گرفته می‌شود. اما در سیستم جدید فلز زنگ زده به جای فعل و انفعالات شیمیایی از طریق اثری موسوم به الکتروکینتیک برق تولید می‌کند. این اثر مربوط به انرژی حاصل از حرکت آب در زمان گذر از لایه‌های فلزات است.
باید توجه داشت که یون‌های موجود در آب شور، الکترون‌های موجود در فلزات را جذب می‌کنند و نتیجه چنین فعل و انفعالاتی تولید برق است. برای استفاده از این روش به لایه‌هایی از فلزات با حداکثر ۱۰ نانومتر ضخامت نیاز است.
همچنین باید توجه داشت که انرژی برق تولیدشده بدین شیوه چندان زیاد نیست، ولی می‌توان در آینده با ایجاد تغییراتی به همین شیوه چند کیلووات ساعت برق تولید کرد.
